Ήμουν ξαπλωμένος,
τα φώτα όλα σβηστά
Πλησίασες και κάθησες
στο στήθος μου σα Βούδας
Σταθερά με κοίταγες
με μάτια γουρλωτά,
το δέρμα ζαρωμένο,
αραιά μαύρα μαλλιά
Ήταν θολοί
των ματιών σου οι βολβοί,
δόντια απουσίαζαν
από την κάτω γνάθο,
Η επιδερμίδα σου
ήταν γέρικη, χλωμή
Το πρωί σαν έφευγες,
μου είπες θα ξανάρθω
Μόρα δεν αντέχω,
μακρυά σου δεν μπορώ
Πόσο μου ´χεις λείψει,
θέλω να σε ξαναδώ!
Τη σκελετιασμένη σου ραχοκοκαλιά,
Τις κρύες τις πατούσες σου
ποτέ δε θα ξεχάσω,
Τα κρεμασμένα στήθη σου,
τα χείλη σου ξερά
Μόρα γύρνα πίσω,
δεν αντέχω να σε χάσω
Σφιχτά κάτω με κράταγες
μέχρι το πρωί,
με κοίταγες ανέκφραστα
μέχρι το πρωί,
Με κοίταζες ανέκφραστα,
δεν είπαμε κουβέντα
Πάνω μου σα βάτραχος
είχες γαντζωθεί
Φέυγοντας με σκέπασες
γλυκά με την κουβέρτα
Όταν μούχλα μου μυρίζει,
περιμένω να φανείς
Οι μέρες που περάσαμε
μαζί δεν μου αρκούσαν
Πόσο μου ´χουν λείψει
δεν μπορείς να φανταστείς
τα νύχια των ποδιών σου
που το στήθος μου τσιμπούσαν
Ήταν η εμφάνιση σου καθηλωτική
και είχα παραλύσει
από την ομορφιά σου
Τώρα μόνος κάθομαι,
δεν είσαι πια εκεί,
Στο σκοτάδι αναζητώ
τα χάδια, τα φιλιά σου
Here kitty, kitty! The synthwave genius returns with a whole new batch of hooky, metal-edged songs that are more fun than a ball of yarn. Bandcamp New & Notable Jun 11, 2022