1. |
|
|||
2. |
|
|||
3. |
|
|||
Μοιάζεις με μια νέα
Άγνωστη σκιά
Γλιστράς τοίχο σε τοίχο
Στην αντίθετη φορά
Αναστατώνεις το μυαλό μου
Με ερωτηματικά
Είναι ο εαυτός μου
τρελάθηκε ξανά
Με λίγο φως σβήνεις
Χάνεσαι μακριά
Μα ύστερα ξανάγυρνάς
Με άλλη μορφή τρέλα
Θα ήθελα να σε φτάσω
Μα είσαι μακριά
Τρέχω για να ξεφύγω
Μα εσυ με κυνηγάς
Με κυνηγάς, με κυνηγάς
Είσαι τρελή απόγνωση
Το ξέρω στο μυαλό
Και κάθε προσπαθεια να μάθω
Θα πέσει στο κενό
Μέσα μου όμως υπάρχεις
Σαν κρυφή απορία
Αν είσαι είσαι εσυ αληθιν0
Η παίζουμε κρυφτο
Και τώρα πάλι ναυαγός
Ξεχνιέμαι τελικά
Και η σκιά μου χάνεται
Στο παρελθόν γυρνά
Είναι μια ουτοπία
Το σκέφτομαι συχνα
Ίσως συμβαίνει η σκιά μου
να ζει πραγματικά
Πραγματικά,πραγματικά
Άγνωστη σκια!
|
||||
4. |
|
|||
5. |
|
|||
Mελαγχολικά, νεκρά όνειρα,
μάσκα στο μανίκι, επίδομα και νοίκι
Mελαγχολικά, νεκρά όνειρα,
τρέχω για το σπίτι, καταστολή και φρίκη
Κοινωνική αδιαφορία
Με πήγε βόλτα ο σκύλος στην πλατεία
Kοινωνική αντικοινωνια,
13 033
Χιλιάδες οι αριθμοί
Χιλιάδες οι άκυροι
Αναλύσεις
Μη κολλήσεις
Xιλιάδες οι άσχετοι
Χιλιάδες οι ένστολοι
Αναρτήσεις
Καταθλίψεις
Άραγε αποδίδει αυτό το σύστημα
Σκατά
Μελαγχολικά, νεκρά όνειρα,
με όποιον και να μιλήσεις, κορονο-ειδησεις
Μελαγχολικά, νεκρά όνειρα,
με όποιον και να μιλήσεις, λέει για απολύσεις
Mέσα μαζικής αποβλάκωσης
Live-streaming συναυλία
Αναγκαστική εμβολιαση
άγχος για την αφραγκιά
Άραγε αποδίδει αυτό το σύστημα?
σκατά... σ' αυτό το σύστημα!
|
||||
6. |
Βελζεβούλ - Φωνές
01:55
|
|
||
Δεν υπάρχει κάποιος γύρω
και όμως κάποιος μου μιλάει
Μια φωνή μεσ´το κεφάλι
έχω και με τυραννάει
Προτιμώ λοβοτομή
προκειμένου να ηρεμήσω
Μουσική στη διαπασών,
τα αυτιά μου να διαλύσω
Ακούω φωνές και άλλο δεν αντέχω!!
Συνεχώς μια μουρμούρα,
κάντε τη να σταματήσει,
Πρέπει πια να το βουλώσει,
ήσυχο να με αφήσει
Τρέμω, βρίζω και φωνάζω,
εντελώς έχω σαλτάρει
Τα αυτιά μου θα ξηλώσω,
θα τα κρύψω στο πατάρι
|
||||
7. |
|
|||
Βασισμένο σε πραγματικά καθημερινά γεγονότα
Λυσσάει το τηλέφωνο χτυπάει απ' το πρωί
μηνύματα αδιάβαστα στον τηλεφωνητή
φαίνεται απ' το πρωί η μέρα η κακή
με πιάσαν τα διαόλια μου δεν έχω υπομονή
Μπήκε ο διάολος μέσα μου, δε ξέρω πιά τι κάνω!
Μπήκε ο διάολος μέσα μου και πάω να τρελαθώ!
Τραγουδώ σε γλώσσες που ούτε καν γνωρίζω
εκτοξεύω γύρω μου πράσινο εμετό
στριφογυρίζω σε 360 το κεφάλι
πάντοτε γούσταρα να το 'κανα αυτό.
Δεν θέλω να κάνω πια παρέα με ανθρώπους
με τον captain Howdy αράζω συνεχώς
πάρτε τον τραγόπαππα να φύγει από μπροστά μου
απ' τους δυο μας είναι ο πιο άρρωστος αυτός
Κατέβηκα με spiderwalk την ξύλινη τη σκάλα
ξαλάφρωσα προκλητικά στο κεντρικό χαλί
ίπταμαι οριζόντια πάνω απ' το κρεβάτι
επιτέλους βρήκα μια στάση βολική.
Τα σύνθια παίζουν μόνα τους χωρίς να τα αγγίζω
ντουλάπια ανοιγοκλείνουν και μου δίνουν το ρυθμό
κ' έτσι αποφάσισα να γράψω ενα τραγούδι
που θά το ερμηνεύσουμε ο διάολος και ΄γώ
Μπήκε ο διάολος μέσα μου δε ξέρω πιά τι κάνω
Μπήκε ο διάολος μέσα μου, περνάμε φοβερά!!
|
||||
8. |
|
|||
Ήμουν ξαπλωμένος,
τα φώτα όλα σβηστά
Πλησίασες και κάθησες
στο στήθος μου σα Βούδας
Σταθερά με κοίταγες
με μάτια γουρλωτά,
το δέρμα ζαρωμένο,
αραιά μαύρα μαλλιά
Ήταν θολοί
των ματιών σου οι βολβοί,
δόντια απουσίαζαν
από την κάτω γνάθο,
Η επιδερμίδα σου
ήταν γέρικη, χλωμή
Το πρωί σαν έφευγες,
μου είπες θα ξανάρθω
Μόρα δεν αντέχω,
μακρυά σου δεν μπορώ
Πόσο μου ´χεις λείψει,
θέλω να σε ξαναδώ!
Τη σκελετιασμένη σου ραχοκοκαλιά,
Τις κρύες τις πατούσες σου
ποτέ δε θα ξεχάσω,
Τα κρεμασμένα στήθη σου,
τα χείλη σου ξερά
Μόρα γύρνα πίσω,
δεν αντέχω να σε χάσω
Σφιχτά κάτω με κράταγες
μέχρι το πρωί,
με κοίταγες ανέκφραστα
μέχρι το πρωί,
Με κοίταζες ανέκφραστα,
δεν είπαμε κουβέντα
Πάνω μου σα βάτραχος
είχες γαντζωθεί
Φέυγοντας με σκέπασες
γλυκά με την κουβέρτα
Όταν μούχλα μου μυρίζει,
περιμένω να φανείς
Οι μέρες που περάσαμε
μαζί δεν μου αρκούσαν
Πόσο μου ´χουν λείψει
δεν μπορείς να φανταστείς
τα νύχια των ποδιών σου
που το στήθος μου τσιμπούσαν
Ήταν η εμφάνιση σου καθηλωτική
και είχα παραλύσει
από την ομορφιά σου
Τώρα μόνος κάθομαι,
δεν είσαι πια εκεί,
Στο σκοτάδι αναζητώ
τα χάδια, τα φιλιά σου
|
||||
9. |
|
|||
Κρύος ιδρώτας,
δε νιώθω καλά
Κουνιούνται τα δόντια,
μου πέφτουν μαλλιά
Δε ξέρω τι φταίει,
τι πήγε στραβά
Κάτι φυτρώνει
κοντά στην κοιλιά
Κάτι φυτρώνει
κοντά στην κοιλιά,
εγώ του μιλάω,
μα δεν απαντά
Αυτό που φυτρώνει
κοντά στην κοιλιά,
αφού έχει στόμα,
γιατί δεν μιλά;
Βλέννα και πύον,
φουσκάλες παντού,
με είδες να βγάζω
και τώρα είσαι αλλού,
μα έχω παρέα
και ας μη μου μιλά,
αυτό που φυτρώνει
κοντά στην κοιλιά
Ανοίγει τα μάτια,
εμένα κοιτά
η άμορφη μάζα
μου χαμογελά
εγώ το χαϊδεύω,
περνάμε καλά
με το πλοκάμι του,
με γαργαλά
Η πρώτη σου λέξη,
η πρώτη κραυγή
αχώριστοι γίναμε
εγώ και εσύ,
Δερματολόγοι
κουφάλες γιατροί
δε θα μας χωρίσουνε,
για πάντα μαζί
|
||||
10. |
Βελζεβούλ - Κρεατομορφή
03:43
|
|
||
TρανσφορμέησοΜπόντιΧόρρορ
Λάσπη το μυαλό από την αυπνία,
ρέουν στο κορμί μου χημικά απόβλητα
Τάση υψηλή, δεν βρίσκω ηρεμία,
δάχτυλα μακραίνουν γίνονται καλώδια.
Ένας αχταρμάς απο κουμπιά και διακόπτες
βλέπω να αναδύεται μέσα απο το δέρμα μου.
Πυκνωτές επάνω μου κολλήσαν σα τσιμπούρια,
κυματομορφή ζωγραφίζω με το αίμα μου
Αλήθεια απο το ψέμα, πλέον δεν ξεχωρίζω
Τι 'ναι φαντασία και τι πραγματικότητα
Το πρόσωπο μου ξένο, δεν το αναγνωρίζω
Γέμισε κρεάτινα ηλεκτρονικά κυκλώματα
Δεμένος χειροπόδαρα στο ίδιο μου το σώμα,
μετασχηματιστές στο μυαλό μου και στη σκέψη μου.
πλέγματα συρμάτινα μου φράξανε το στόμα,
κάγκελα εμποδίζουν να βγούν έξω οι λέξεις μου.
Σκέψη λογικής ατροφεί τα όνειρα μου,
η έκφραση μου γίνεται μέσα από μηχανές
Ανάβει το λαμπάκι λέει πως είναι η σειρά μου
τρέμει η φωνή μου, μουρμουρίζω συλλαβές.
Αλήθεια απο το ψέμα, πλέον δεν ξεχωρίζω
Τι 'ναι φαντασία και τι πραγματικότητα
Το πρόσωπο μου ξένο δεν το αναγνωρίζω
Γέμισε κρεάτινα ηλεκτρονικά κυκλώματα
|
||||
11. |
|
|||
AAAαααΑααΑΑαΑΑΑΑαΑ! α!
|
If you like Τα μη χειρότερα [Split 2021], you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp